กระดากใจ

v. be ashamed

def.:

ไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะรู้สึกอับอาย

related: be abashed, be embarrassed, be disconcerted, be humiliated syn.: ละอายใจ sample:

ผมกระดากใจมากที่ทำงานให้แก่ประชาชนน้อยเกินไป